શૌર્ય ગીત
ઊંચેરા ડૂંગરાને લીલુડી ધરતીમાં છે
ક્ષત્રિય, તારો પડકાર!
થનગનતું યૌવનને લાલધુમ આંખો
હણહણતા ધોડાને ઉરમાં ધબકાર
ધરાને ધ્રુજાવનાર હે દેશના લાલ!
લડવાનો આજ તારો અધિકાર!
બાહુમાં બળનો બુલંદ છે જુવાળ
પગોમાં જુજવાનો પડછંદ પોકાર
દેશની સીમા રક્ષવાને કાજ,
હે દેશના કિરતાર! તારો આવિષ્કાર!
વક્ષમાં છે ભાલ તારા હાથમાં તલવાર
અંતરમાં આત્મવિશ્વાસનો છલકે ફુહાર
શત્રુને પછાડનાર હે દેશના ધબકાર!
તારા પાણીને બતાવવાનો આ છે તહેવાર!
ઘટમાં ઘોડા થનગને આતમ વીંઝે પાંખ; અણદીઠેલી ભોમ પર યૌવન માંડે આંખ: આજ અણદીઠ ભૂમિ તણે કાંઠડે વિશ્વભરના યુવાનોની આંખો અડે પંથ જાણ્યા વિના પ્રાણ ઘોડે ચડે, ગરુડ-શી...
રણવગડા જેણે વીંધ્યા, વહાલી જેને વનવાટ; જે મરતાં લગ ઝંખેલો ઘનઘોર વિજન રઝળાટ : જે ગગન ચુંબતાં ગિરિશૃંગે સુણતો હાકલ અવિરામ – એ સુભટ કાજ કો’ નવ કહેજો...
-ચેલૈયાનું હાલરડું ભાગું તો મારી ભોમકા લાજે ને ભોરિંગ ઝીલે ન ભાર, હે મેરુ સરીખા ડોલવા લાગે એને આકાશનો આધાર, મેરામણ માઝા ન મુકે ચેલૈયો સતનો ચુકે. મોરધ્વજ રાજાએ...
