આપણા મલકના માયાળુ માનવી,
માયા રે મેલીને વહ્યાં આવો મારા મેરબાન,
હાલો ને આપણા મલકમાં….કે હાલો….
આપણા મલકમાં ઓઢણ ઓરડા,
ઉચાળા ભરી ઘોડે ચડજો મારા મેરબાન,
હાલો ને આપણા મલકમાં….કે હાલો….
આપણા મલકમાં નવણ કોડિયું,
નાવણિયાં કરી ઘોડે ચડજો મારાં મેરબાન;
હાલો ને આપણા મલકમાં….કે હાલો….
આપણા મલકમાં ભોજન લાપસી,
કે ભોજનિયાં કરી ઘોડે ચડજો મારા મેરબાન;
હાલો ને આપણા મલકમાં….કે હાલો….
આપણા મલકમાં ઓઢણ ઢોલિયા,
ઓઢણિયાં કરી ઘોડે ચડજો મારા મેરબાન;
હાલો ને આપણા મલકમાં….કે હાલો….
લોકગીત એ સાહિત્યનું આગવું અંગ છે. જે ગીતો લોકોમાં કર્ણોપકર્ણ પ્રસિદ્ધ થયેલાં હોય છે. મોટા ભાગે તો અલગ અલગ સમયાંતરે લોકસમાજને અસરકર્તા કે યાદગીરીરૂપ બનેલ...
ધન્ય છે સોરઠની ભોમકા જ્યાં વહેતા ત્રિવેણીના નીર, ન્યાં નારી ભલી માયાળી ને નર રણબંકડા વીર, મેરુ સમો ગિરનાર ને તોતિંગ ઉપરકોટ ગઢ, જ્યાં સતી રાણકના આંસુ સમા ઇ અડગ...
હેઈ………..હેજી રે હે…. રણુજાના રાજા, અજમાલજીના બેટા વીરમદેના વીરા, રાણી હેતલના ભરથાર મારો હેલો સાંભળો હો… હો.. હોજી હેઈ… હેલો મારો સાંભળો રણુજાના રાય હુકમ કરો તો...
