સિંધુ રાગ સોહામણા,શૂર મન હરખ ન માય,
શિર પડે ધડ લડે, એના વધામણા વૈંકુઠ જાય.
શિર પડે ધડ લડે,તુટે બખતરાં કોર,
આભ ઊલટે ને ધરા પલટે,જબ છુટે જાલોર.
રંગ રાજપુતા રંગ હે,રણમા ઝૂઝણહાર;
મારણ મરણકે,કારણે ધર્યો ધરણ અવતાર.
રણવાટ ચડે ઘમસાણ લડે,લડતા જ પડે નહી પીઠ દિખાવે;
સિંહબાળ શૂરા,નરવિર પુરા,કરે શત્રુ ચુરા જડમુળ મિટાવે.
ગીર કેહર ના વટ સાચા ને શીયાળ ભેળીયા શુ સમજે.સિંહ જટાળો એ જ સમજવો હોય ઉદારી મસ્તી મા…. ડાલામથ્થો ને દશહથ્થો, જબરી મોઢે મૂછ;સવા બે હાથનું પૂંછ, વકરેલો વનનો...
જનની જણ તો ભક્ત જણ જે કાં દાતા કાં શૂર, જનની જણ તો ભક્ત જણ જે કાં દાતા કાં શૂર, નહિંતર રે’જે વાંઝણી મત ગૂમાવીશ નૂર, નહિંતર રે’જે વાંઝણી મત ગૂમાવીશ નૂર. Share...
બાળાપણની પ્રીત વિજાણંદ આડો વીંઝણો, ને શેણી આડી ભીંત, પડદેથી વાતું કરે, બાળાપણની પ્રીત. માવતરે નાનપણમાંથી મૂકેલો એક અનાથ છોકરો પરાયો માલ ચારી ચારીને પેટવડિયે...
