પ્રાતઃ હવું પ્રાણપતિ ! ઈંદુ ગયો આથમી,
કાં રહ્યો બાંહોડી કંઠ ઘાલી ?
નાથ ! મેલો હવે બાથ માંહે થકી
શું કરશો હે બાંહ ઝાલી ?
અરુણ ઉદે હવો પૂરવ દિશા થકી,
તેજ તારા તણું ક્ષીણ દીસે;
દીપક-જ્યોત તે ક્ષીણ થઈ જાદવા,
વચ્છ ધવરાવવા ધેન હીસે.
લલિત અતિ સુંદરી લલિત આલાપતી
દધિમંથન ઘોષ ઘેર ધાયૈ;
શબ્દ સોહામણાં સાવજાં અતિ કરે,
સુરભિત શીતલ પવન વાયે.
કમળ વિકસી રહ્યા, મધુપ ઊડી ગયાં,
કુક્કુટા બોલે, પિયુ ! પાય લાગું;
રવિ રે ઉગતાં લાજી એ ઘેર જતો,
નરસૈંયાના સ્વામી ! માન માંગું.
– નરસિંહ મહેતા
या कुन्देन्दु तुषारहारधवला या शुभ्रवस्त्रावृता या वीणावरदण्डमण्डितकरा या श्वेतपद्मासना। या ब्रह्माच्युतशंकरप्रभृतिभिर्देवैः सदा वन्दिता सा मां पातु सरस्वती...
પાછલી રાતના નાથ પાછા વળ્યા, શું કરું રે સખી ? હું ન જાગી; નીરખતાં નીરખતાં નિદ્રા આવી ગઈ વહાલોજી દઈ ગયા વાચ, રાખી. કૃષ્ણજી ક્યાં હશે ? શોક્ય સુણશે હવે ? પરથમ જઈ...
આશા ભર્યા તે અમે આવિયાં ને મારે વાલે રમાડ્યા રાસ રે, આવેલ આશા ભર્યા…… (૨) શરદપૂનમની રાતડી ને કાંઈ ચાંદો ચડ્યો આકાશ રે…. આવેલ વૃંદા તે વનના ચોકમાં કાંઈ નામે...
