ઉઠે અલબેલા, થઇ રણઘેલા ચડે અકેલા રણજંગે
કાળ પીધેલા, શૂર ભરેલા દેવ દીધેલા હયસંગે
સમદર છકેલા, મરદ મઢેલા સૌની પહેલા વેર કરે
ધર ધરમની ધરવા, પરદુઃખ હરવા મરદો મરવા તેગ ધરે..
મરદો મરવા તેગ ધરે
આ પણ વાંચો
[1] શીળો સારો હોય તો, બાવળનેય બેસાય; (પણ) શૂળું નો સંઘરાય, કોઠી ભરીને કાગડા ! પોતાને ઉપયોગી થાય એવું કોઈ ઝાડ પાસે ન હોય અને ફક્ત બાવળ જ હોય, વળી તેનો છાંયો...
અમરલોકથી આવ્ય અમારા શાયર મેઘાણી… લોકગીતોનો લાડીલો ને લોકહૃદયમાં રમનારો , મડદાઓના મનમંદિરમાં પ્રાણ ખરેખર ભરનારો, આપી એણે સાવ અનોખી સોરઠમાંથી સરવાણી...
ગગન ગજે ને મોરલા બોલે, મથે ચમકતી વીજ. એ હાલો પંજે ક્ચ્છમેં, આવી અષાઢી બીજ… ખારી ધરતી, ખારો પાણી, ને મીઠા કચ્છી માડું, હી પાંજી નિશાની. આવી અષાઢી બીજ...
